قبل از سال 2020 از صدای بوق متنفر بودم.

بوق زدن اغلب با خشم جاده همراه است یا برای هشدار دادن به مردم در مورد خطر قریب الوقوع استفاده می شود ، و از آنجا که من به راحتی مبهوت می شوم ، حتی بوق های نادر دوستانه از آشنایان که سعی می کنند سلام کنند باعث پریدن من می شود. اما امسال به جای ناراحت کننده بودن ، صدای بوق زدن اتومبیل ها ، کوبیدن کامیون ها با صدای بلند و بوق های سیکل پارکینگ های شلوغ مرا شادی ناب و لجام گسیخته کرد.

هرگز تصور نمی کردم که صدای خشن و ناراحت کننده بوق ماشین به نظر گوش من شبیه موسیقی برسد ، اما محوری غیرمنتظره نتیجه مستقیم بیماری همه گیر ویروس کرونا بود. وقتی مردم فهمیدند كه فاصله اجتماعی از معیارهای اساسی ایمنی است ، خلاقیت خود را شروع كردند و به دنبال راه های ایمن تر برای میزبانی و حضور در اجتماعات بزرگ مردمی بودند. بسیاری از این راه حل های موقت شامل اتومبیل می شود ، زیرا حریم خصوصی محصور شده یک لایه اضافی از محافظت از ویروس را به همراه دارد.

مردم به جای ملاقات حضوری و خطر مواجهه بیشتر با COVID-19 ، تجمع هایی را ترتیب دادند که به آنها اجازه می داد با خیال راحت در وسایل نقلیه خود بمانند. به عنوان مثال ، هنگامی که مراحل مهم همه گیری مانند تولد ، دیپلم و عروسی اتفاق می افتد ، مردم معمولاً در رژه ماشین های تعطیلات صف آرایی می کنند تا از دور آرزو کنند.

وقتی مشکلی پیش می آید و مردم از حضور در اعتراضات شخصی احساس راحتی نمی کنند ، به درب اتومبیل خود سیلی می زنند و در تظاهرات خودرو شرکت می کنند تا اطمینان حاصل کنند که صدای آنها با خیال راحت شنیده می شود. و هنگام انجام مبارزات سیاسی ، نامزدهایی که ویروس را جدی می گیرند به جای بسته بندی فضاهای داخلی برای رویدادها ، راهپیمایی هایی را برای رانندگی در فضای باز برگزار می کنند ، که مغایر با دستورالعمل های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) است.

در طول حوادث همه گیر ذکر شده در بالا ، مردم از شاخ استفاده می کردند نه برای ابراز خشم در طول راه ، بلکه برای گفتن “دوستت دارم” برای رویارویی با مردم ، حمایت ، نشان دادن تأیید و مبارزه برای عقایدشان.

شاخ به عنوان صدای امید در سیاست

ماه ها قبل از روز انتخابات ، صدای بوق یک فریاد جمعی برای مبارزات انتخاباتی جو بایدن و کمالا هریس بود.

علیرغم خطرات بیماری همه گیر ویروس کرونا ، که منجر به کشته شدن بیش از 306000 آمریکایی شد ، دونالد ترامپ همچنان میزبان توزیع کنندگان فوق العاده و کمپین های بزرگ شخصی بود. این برنامه همچنین از رساندن آدرس ها در مکان های داخلی شلوغ ، جایی که طرفداران نزدیک به یکدیگر ایستاده اند و همیشه ماسک نمی پوشند ، محافظت می کند.

از طرف دیگر ، بایدن و هریس قول دادند که با حفظ و اجرای اقدامات مناسب فاصله اجتماعی در کل مبارزات خود ، امنیت طرفداران خود را در اولویت قرار دهند ، این بدان معناست که تجمعات اتومبیل در حال تبدیل شدن به رویدادهایی هستند.

اعتراف می کنم که در ابتدا تجمعات کمی عجیب احساس می شد ، اما کاملاً در این اوضاع دو زمانه جای می گرفت و به مرور زمان صدای اتومبیل هایی که در پاسخ به نقل قول های قابل توجه یا پاسخ های خوش فرم به سوالات تالار شهر شنیده می شد ، از صمیم قلب احساس می شد.

پس از تماشای یکی دو تجمع ، خودم را مشتاقانه و در خور کرهای شکوفای بوق ماشین دیدم. و هنگامی که به درخواست باراک اوباما ، “هونک ، اگر اخراج شدی ، گوش کن ، اگر آماده رفتن هستی” باراک اوباما مواجه شد ، به هق هق گرسنه امیدوار و خسته نشدم ، دروغ می گفتم.

پس از انتخابات ، در حالی که هواداران پیروزی بایدن و هریس را با صدای بلند و با افتخار جشن می گرفتند ، همچنان در خیابان ها شنیده می شد. این بوق پس از فراخوان مسابقه در 7 نوامبر کشور را پر کرد و رانندگان بوق زدند تا عشق خود را به رقص و کف زدن نشان دهند.

چرا بوق زدن در سال 2020 متفاوت است

در سال 2020 ، بوق زدن در اجتماعات دور از دسترس اجتماعی فقط نوعی بیان نبود. هر صدا نمادی از سال سختی بود که ما پشت سر گذاشتیم و به عنوان یک یادآوری احساسی و احساسی بود که مردم در اتومبیل خود هستند چون از دیگران مراقبت می کنند و می خواهند از آنها محافظت کنند.

اگر به آنها بین مهمانی های شخصی منظم ، دیپلم و جشن ها ، یا رژه ها و اجتماعات دور از دسترس اجتماعی در پارکینگ ها یک انتخاب داده می شد ، من مطمئن هستم که مردم بدون تفکر اجتماعات شخصی را انتخاب می کردند. اما این واقعیت که بسیاری از افراد اجتماعات عادی اجتماعی را فدای جماعت کمتر هیجان انگیز اتومبیلرانی کردند و سعی کردند با بوق زدن برای بلند کردن و آرامش دیگران از شرایط وحشتناک حداکثر استفاده را ببرند ، تلاشی زیبا و ازخودگذشتگی بود.

با پایان یافتن بیماری همه گیر و امیدواریم که بتوانیم قبل از سال 2020 به برخی از وضعیت های عادی اجتماعی برگردیم ، شک دارم که شاخ ها بتوانند حس مثبت بودن را برای مردم امسال حفظ کنند.

محبوبیت تجمع های اتومبیل و رژه های اتومبیل به تدریج کم رنگ می شود و احتمال بسیار خوبی وجود دارد که دوباره از صدای بوق منزجر شوم. اما هرگز فراموش نخواهم کرد که چگونه صدا در زمانی که احساس ناامیدی کردم و به عنوان چراغ راهنمایی در یکی از تاریک ترین سالها عمل کردم ، به من امید بخشید.